Een mens kan veel aan het toeval overlaten. En dan komt alles goed. Dat is zelfs een filosofie: het Taoïsme. Een taoïst verzet zich niet tegen de gang van zaken, maar probeert bewust het beste ervan te maken. Klinkt heel fijn. Bij wijn is het echter fijn niet te dralen. Michelin heeft zo’n mooie kwalificatie bij restaurants: de reis waard. Bij wijn is dat niet anders, vind ik. Een drie *-sterren wijn (mijn hoogste kwalificatie) is ook een reis waard. En zo komt het dat we ineens in Brauneberg zijn aan de Moezel – of all places. Ik proefde enkele weken geleden de Brauneberger Juffer-Sonnenuhr 2006 Beerenauslese van Willi Haag; mijn woordenschat schiet te kort om te omschrijven hoe mooi die wijn is. En ja, die wilde ik dus heel graag in de kelder hebben. Het is heel hebberig, dat weet ik. Maar met zo’n Beerenauslese kun je met zekerheid genieten bij mooie momenten, zoals verjaardagen, het veilig thuiskomen van kinderen na vakantie, etc. De wijn ruikt naar mineralen, naar ‘schieffer’ zoals ze ter plekke zeggen. De neus heeft ook mooi fruit zoals perzik, abrikoos; je ruikt ook de edele rotting. Ongelofelijk mooi volzoet in de smaak, zonder plakkerig te zijn, heel vief dankzij de enorme hoeveelheid zuren. En dat allemaal goed in balans. Het wijnjaar 2006 krijgt een zeventje in de Moezel van het wijninformatiecentrum. Maar Willi Haag heeft in dat ‘moeilijke jaar een heldenprestatie geleverd’, schrijft wijngids Eichelmann. Daar kan ik volledig mee instemmen. Dit is een voortreffelijk flesje nectar. Curieus is dat er twee soorten Beerenauslese worden verkocht: de zogenaamde 1/07 en de 2/07. Deze nummers zijn ontleend aan het A.P. nummer. De wijnen zijn allebei prachtig, maar 1/07 is nóg een tikje geconcentreerder en iets later geoogst dan de 2/07. Voor beide wijnen mag de lezer mij ’s nachts wakker maken. Zoveel is zeker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten