Eén op de vijf flessen Bourgogne is… Chablis. Jaarlijks
vinden meer dan 30 miljoen flessen hun weg naar de consument. Mijn beeld is dat
er veel middelmatige wijnen onder dit label worden verkocht, schrale wijnen die
weinig plezier verschaffen. Er zijn vier herkomstbenamingen, Petit Chablis (780
hectares), Chablis (3150 hectares), Chablis Premier Cru (770 hectares) en
Chablis Grand Cru (110 hectares). De prijzen van de wijnen lopen van rond tien
tot veertien euro voor Petit Chablis, zo rond de vijftien euro voor Chablis,
twintig tot veertig euro voor Chablis Premier Cru en de Chablis Grand Cru lopen
van een dertig euro voor onbekende wijnbouwers tot wel tachtig euro of meer
voor gerenommeerde namen. Op een warme dag staan we voor de zeven Grand Cru
wijngaarden die majestueus tegen een helling liggen en zich koesteren in de weldadige
warmte. Franse chauffeurs claxoneren luid bij een Nederlandse wagen met een
suffige snelheid. Door dat toeteren rijden we de wingerd in tussen Les Clos en
Blanchot. Gelukkig gaat dat allemaal goed, want ik lees daarna dat dit een
middeleeuws pad is met de onheilspellende naam La Voie Meurtrière (het dodelijk
pad). De bodem bestaat uit mergel, kalk en klei. De unieke bodem is ontstaan
uit prehistorische afzettingen, het kimméridgien gesteente.
In Chablis dronk ik van sober tot exclusief. We kregen een
weldadig glas witte wijn in een pichet op het terras van het plaatselijke café.
Als ieder café in Nederland dit zou schenken… was de bieromzet een stuk lager. ’s
Avonds bestelde ik de Petit Chablis van Jean Durup bij de maaltijd, die is
altijd prima. En ik dronk daarna een Chablis die bij de allerbeste wijnen
behoort die ik ooit zal drinken: Chablis Les Clos 2001 van Vincent Dauvissat.
Geweldige mineraliteit en perfecte balans, nu veertien jaar oud (uit magnum). De
wijn kostte een adembenemend bedrag, maar nu ik thuis nog eens kijk of en waar
de wijn te koop is… zie ik flessen van 500 euro. Dat maakt mijn
uit-de-band-springen ineens tot een wijze daad!
Misschien wel de mooiste eetervaring in Bourgogne was de lunch bij Au Fil du Zinc in Chablis. Daar kookt de jonge chef Ryo Nagahama, die eerder sous chef was bij Joël Robuchon, een droomduo met zijn vrouw en pâtissière Vanessa Chang. We genieten hier van een loupe-zuivere en evenwichtige Raveneau Chablis Premier Cru Montée de Tonnerre 2007. Deze wijn staat op vinopedia.com voor vier à vijf keer de prijs die ik betaalde te koop. De lunch is van een briljante eenvoud: Tomates de l’Yonne met basilicumolie en venusschelpen, kwartel met saffraanbouillon en pilavrijst, cheesecake met citrusvruchten en bretons biscuit. Chablis is interessanter naarmate je je er meer in verdiept.
Misschien wel de mooiste eetervaring in Bourgogne was de lunch bij Au Fil du Zinc in Chablis. Daar kookt de jonge chef Ryo Nagahama, die eerder sous chef was bij Joël Robuchon, een droomduo met zijn vrouw en pâtissière Vanessa Chang. We genieten hier van een loupe-zuivere en evenwichtige Raveneau Chablis Premier Cru Montée de Tonnerre 2007. Deze wijn staat op vinopedia.com voor vier à vijf keer de prijs die ik betaalde te koop. De lunch is van een briljante eenvoud: Tomates de l’Yonne met basilicumolie en venusschelpen, kwartel met saffraanbouillon en pilavrijst, cheesecake met citrusvruchten en bretons biscuit. Chablis is interessanter naarmate je je er meer in verdiept.
Au Fil du Zinc: http://restaurant-chablis.fr
Chablis, a geographical lexicon, een etymologisch en
geografisch essay over de wijngaarden van Chablis – Jean Paul Drion
