zaterdag 29 september 2012

Amigne 2010, Collection Chandra Kurt, Wallis, Zwitserland


Chandra Kurt. Misschien nooit van gehoord? Toch is ze niet zomaar iemand. Ze is een Zwitserse oenoloog, dochter van een hoogleraar en geboren in Sri Lanka. De kenners weten haar te waarderen, want ze maakt deel uit van de redactieteams van Hugh Johnson’s Pocket Wine Book, Tom Stevenson’s Wine Report en Stuart Pigott’s Wein spricht Deutsch. We hebben hier een fles die is geselecteerd door Chandra Kurt van een druif waarvan maar een luttele 40 hectares ter wereld zijn aangeplant. In Zwitserland. Wijnvriend Hans Lodewijkx zette deze bijzondere fles in bij een wijnproeverij met alleen maar autochtone druiven. Het type proeverij waar de echte liefhebber zijn vingers bij aflikt. De wijn heeft maar liefst 15 procent alcohol maar dat stoort niet. In de complexe neus is van alles te ontdekken:  amandelen, stallucht, enige kruidigheid. Ik ruik ook wat ei, zuivel en hazelnoten. Het goede concentraat komt tot uitdrukking in een sappige, prettige wijn met goede zuren en een bittertje. Voor mij een sierraad aan tafel. Echt iets waarmee je wijnvrienden die op bezoek komen kunt verrassen.

Gran Condesa deToro 1991 Crianza del Onóloge Ramón Ramos Sánchez

 

Als wijn kan rijpen, dan drinken we die nogal eens te vroeg. Is mijn overtuiging. Deze Spaanse wijn van 100% Tinta de Toro is een mooi bewijs. Na eenentwintig jaar heeft de neus zich prachtig ontwikkeld met tonen van drop, kreupelhout, ceder, chocolade en drop. Wow, dit ruikt echt lekker – zonder overweldigend te zijn. De smaak is sensueel zacht en (eerlijk is eerlijk) nu wel zó uitgerijpt dat de wijn op moet. De neus is een feestje. Ik herinner me dat de wijn nogal hard en ontoegeeflijk was nadat ik die gekocht had. Maar tien jaartjes extra flesrust.. ha, dat doet de wijn goed.

Benanti Pietramarina 2003, Carricante, Etna, Italië


De overgrote plas witte wijn drinken we jong. Een klein deel kan rijpen. Zoals deze wijn van vulkanische grond, goudkleurig – gemaakt van de carricante druif.  Jancis Robinson maakt niet veel woorden vuil aan de beschrijving van deze druif: zesty Eastern Sicilian. Daar moeten we het mee doen. Mijn vertaalprogramma ‘pakt’ het woord zesty niet. Maar de Oxford Advanced Learners Dictionary biedt uitkomst. Zest staat voor1 great interest or pleasure en 2 pleasing or stimulating quality of flavor. Plezierige Oost-Siciliaan, dus. Is dat zo? De wijnstokken staan in de buurt van de Etna vulkaan. We gaan het proeven. Mijn medeproevers ruiken mandarijn, honing, boenwas, een oude champagneneus, rijpe appels en cider. Dat stemt overeen met mijn aantekeningen: een neusje van edik (een verfijnde azijn) met bloemen en roomboterbabbelaars. De smaak is tamelijk hoog in de bitters, in de smaak sherrytonen, amandel en champignons. Uiterst interessant glas – wel een echt liefhebbersglas. Om eens lekker bij te converseren.

woensdag 19 september 2012

Château Saransot-Dupre 2009 Bordeaux


Met een wijnhandelaar bespreek je zwaarwegende vraagstukken. Wat je wel en niet oplegt bijvoorbeeld. Witte Bordeaux – droge – is een hiaat in mijn kelder. Dat kan zo maar gebeuren. Het is David die mij attendeerde op Pessac Leognan – en hoe jammer het is als je dat níet in de kelder oplegt. Wijnhandelaar Wim trok deze fles uit het rek, nadat hij mijn verhaal over de ontbrekende witte Bordeaux hoorde. Probeer deze eens, een witte wijn uit Listrac. Dat is best curieus, want Listrac is rode-wijn-land, zoals de hele Medoc. Oenoloog Yves Raymond is de derde generatie van de familie Raymond. Volgens Wim doet de witte Saransot-Dupre niet onder voor andere witte wijnen uit de Medoc, zoals Blanc de Lynch Bages en Blanc de Chasse Spleen. Gemaakt van 60% Sémillon (oude wijnstokken) en 40% Sauvignon Blanc en een lagering van 9 maanden op nieuwe en jonge eikenhouten vaten. De wijn heeft heel verfijnde citrustonen en fraai vanille. Het is een genot deze uitgebalanceerde wijn te drinken.

zondag 9 september 2012

Lalinda 2009, Colli Orientali del Friuli, La Tunella


Ik zag de druif Malvasia staan bij deze fles en dacht terug aan de mooie Malvasia die ik ooit dronk in het fraaie wijnrestaurant Cul de Sac in Rome. Die wijn kwam uit Lazio en maakte diepe indruk op me. Dus fluks deze fles (deze komt uit Friuli) meegenomen om eens te kijken of die ervaring herhaalbaar is. Deze speciale cuvee is gemaakt van 70% malvasia druiven en 30% ribolla gialla, een druif waar ik nog nooit van heb gehoord.  De fles is zwaar, een soort champagnefles. De wijn is op grote fusten gelagerd van Slavonisch eikenhout. We drinken deze wijn onder andere bij een antipasti van paprika met kappertjes en als hoofdgerecht in roomboter gebakken roodbaarsfilet, aardappeltjes en salade. De wijn is volstrekt volmaakt. Zo’n wijn waaraan alles klopt. Elegant en met mooie zuren. Het is een wijn die uitermate harmonieus is. Doet me helemaal niet terugdenken aan die Malvasia in Rome, maar wat boeit dat? Als de malvasiadruif rijp is geoogst en met een mooi concentraat, dan is het absoluut een fijne droomwijn.

Websiste van het domein: http://www.latunella.it/  Nederlandse importeur: www.siletti.nl

Mas Amiel Vintage 2004, Maury


Avontuur zit in een klein hoekje. En er zijn talloze manieren om je leven een avontuurlijk vleugje te geven. Bijvoorbeeld met een chocoladeproeverij na het diner. Zo gezegd, zo gedaan. We nemen twee stukjes Valrhona Grand Cru chocolade (die komt uit de Rhône, bij Tain l’Hermitage), een met 85% cacao Albinao geheten, een met 65% cacao die Guanaja heet en Lindt chocolade uit Zwitserland, een 70% cacao variant met wat amandel erin verwerkt. Bij gerechten met chocolade of chocolade zonder meer kun je beter niet experimenteren met de wijn, maar een ‘klassieke combinatie’ maken. Er zijn ten minste drie wijnen die uitstekend combineren: Banyuls, Pedro Ximenez sherry of Maury. Mas Amiel is een toonaangevende producent van Maury in Roussillon. De vin doux naturel wordt gemaakt van grenache noir, in het productieproces wordt alcohol toegevoegd. De wijn  is harmonieus en elegant, bij chocolade komt een vrij prominente en aangename framboos-toon los. Echt genieten. Welke chocolade de lekkerste was? De Lindt combineerde het mooist met de Maury. Guanaja kwam daarna en de Albinao chocolade vind ik te heftig. Die heeft overigens ook voordelen, want je nuttigt daarvan niet veel. En het past dus heel goed in een afgewogen eetpatroon of dieet (altijd het glas halfvol zien). Die Lindt chocolade is zó lekker dat je moeiteloos een tablet opeet. En dus nog een glas Maury erbij.
Maitre chocolatier Lindt heeft eigen winkels in Nederland in Lelystad, Utrecht en Scheveningen, klik hier voor de website. Mas Amiel heeft een hele mooie en complete website, klik hier.
Meer lezen over Mas Amiel?  Lees het profiel op de onvolprezen Winedoctor. http://www.thewinedoctor.com/roussillon/masamiel.shtml

zaterdag 1 september 2012

Monte Tondo Recioto di Soave 2009

Onze dochter heeft een belangrijke auditie gehaald. Dat vindt ze zelf heel spannend, en dat is het ook. Wij hebben er alle vertrouwen in dat haar talent tot uiting komt, maar het moet tijdens zo’n auditie op dát moment gebeuren. Alle reden dus om iets feestelijks te drinken. We openen een curieuze fles, ik heb nooit eerder Recioto di Soave gedronken. De wijn is gemaakt van 100% Garganega druiven die midden september met de hand zijn geoogst. In zogenaamde ‘fruttai’ kamers die speciaal worden geventileerd worden de druiven iets uitgedroogd. Daarna wordt er een mousserende wijn van gemaakt volgens de Charmat methode. De wijn is bijzonder delicaat. Opmerkelijk goudkleurige tint in het glas. Ik ruik en proef perzik, uiterst harmonieuze wijn met aangenaam zoetje, zo’n zoetje dat deze Spumante ‘yummie!’ maakt. De productiewijze maakt dat zo’n Spumante nog best aan de prijs is – maar het is een echte plezierwijn die zijn geld dubbel en dwars waard is. Het domein ligt ten oosten van Verona.

Website van het domein: http://www.montetondo.it/