zaterdag 17 september 2011

Château Les Carmes Haut Brion 1986 Pessac Leognan

Vandaag zijn we 25 jaar getrouwd. We vieren dat intiem; de familie- en vriendenfestiviteiten volgen later. Les Carmes Haut Brion ligt – volgens Hubrecht Duijkers’ Bordeaux wijnatlas en encyclopedie – in het verstedelijkte Pessac. Het château dateert uit 1850 en ligt in park met veel bomen. De wijngaard telt 4,7 hectare wijngaarden met 50% merlot, 40% cabernet sauvignon en 10% cabernet franc. Duijker schrijft dat de wijn klassiek van karakter is en geduld vergt. De website van het domein laat zien dat er kleine verschuivingen zijn in de druivensamenstelling (55m, 35cs, 15cf) en dat de druivenstokken gemiddeld nu 35 jaar oud zijn. Jarenlang was dit een familiedomein (fam. Chantecaille), begin 2010 heeft de groep Pichet het domein overgenomen. De karmelietenorde heeft ruim drie eeuwen dit domein bestierd. De moed zakt me in de schoenen als ik de fles ontkurk. De kurk verbrokkelt volkomen, blijft voor driekwart zitten en breekt bij een tweede poging. Oei oei. Uiteindelijk kan ik de wijn door een zeef ingieten en… yes sir! Godzijdank, de wijn deugt. Prachtige tuilékleur, zoals die warme Italiaanse dakpannen, aan de rand. De neus heeft aardse tonen, vuursteen, mineraal en kreupelhout. Viefe smaak met goede balans, die vuursteen associatie komt duidelijk terug. Fraaie tertiaire tonen, ik hou daarvan, met onderliggend rood fruit. Een licht caramel-achtige afdronk. 1986 is een klassiek wijnjaar. De wijn is meer elegant dan krachtig, een klassieke true to type Bordeaux. Les Carmes Haut Brion is een domein in Pessac met als directe buur Haut Brion, dicht bij La Tour Haut Brion en La Mission  Haut Brion. Mijmeren over een kwart eeuw lief en leed. De balans is uitermate positief.

zondag 11 september 2011

Domaine du Point du Jour 2003 Cuvée Tradition, Fleurie

Wie met de ogen van een econoom naar geld kijkt, onderkent meteen allerlei mogelijkheden voor toepassing. In de basis geef je geld uit, of je gaat ermee sparen. Of beleggen. Of investeren. De grap van een wijnkelder is dat dit samen gaat: je geeft geld uit om flessen in de kelder te leggen én je investeert in toekomstig genoegen. Soms zelfs in financieel rendement (wie wijn verkoopt), maar daar gaan we het hier niet over hebben. Er zijn niet zoveel wijnliefhebbers die een Fleurie de kans geven om acht jaar oud te worden. Jong is de wijn uitstekend te drinken en te genieten. Dus waarom laten liggen? Nou, bijvoorbeeld omdat je een liefhebber bent van wat meer belegen wijnen. Of omdat je die ervaring van een geouderde Fleurie wilt meemaken. De wijn kleurt bruin in het glas, vooral aan de randen. De neus heeft niet meer die expressieve fruitcocktail die de jonge Fleurie geeft. Maar wél… een steeds aanwezig doosje frambozen, dat is er nog steeds! Het kinderlijke plezier heeft plaatsgemaakt voor een impressie van een verlegen danseres die zichzelf overtreft, die lef heeft, zich laat zien en.. indruk maakt. Ik hou van zo’n belegen glas. Fluwelig en joyeus op de tong. Vloeibaar plezier. En ja… de gamay druif krijgt gerijpt duidelijk pinot noir karakteristieken. Een neus met een beetje stal. Een vluchtige impressie van mest, herfstbos, truffel. De zuren geven de wijn levendigheid. Zo’n acht jaar oude Cru de Beaujolais stemt tevreden.

zondag 4 september 2011

Blaufränkisch Hochberg 2009, Gerhard Wohlmuth, Burgenland


De wijn kleurt paars, er springen wat frivole kersenimpressies uit het glas. De smaak is soepel, prettig sappig en met mooie zuren. Een wijn die ik graag betitel als ‘hap sap’, en daarmee bedoel ik dat je héél graag een volgende slok neemt. Deze Oostenrijkse wijn heeft een etiket met een olieverfschilderij van Jakov Bararon. Het zou de Hochberg kunnen zijn, de wijngaard waar de Blaufränkisch groeit. En dan een beeld van de herfst, een tikje overdreven met  de rode kleuren. De bodem bestaat uit leemgrond ‘mit schieffer’. De druiven werden met de hand geoogst en ook daarna nog geselecteerd. Deze Blaufränkisch is voor mij een echte plezierwijn. Ongecompliceerd lekker. De Blaufränkisch druif is een blauwe druif met een donkere schil, die ik in de loop der tijd wel ben gaan waarderen. De druif komt voornamelijk voor in Oostenrijk, in mindere mate in Duitsland en Zuid Europese landen zoals Italië. In Burgenland gedijt de druif heel goed. Het is een fruitige druivensoort en ook wel bekend onder andere  namen zoals Lemberger, Frankovka en Frankonia. De druif geeft wijnen met potentieel veel tannine en aroma's van rijpe kersen, bessen en een hint van kruiden. Soms doet een Blaufränkisch denken aan een Cru de Beaujolais, ook al van die plezierwijnen. Gekocht bij Ton Overmars inAmsterdam.
Website van het domein:   http://www.wohlmuth.at/