Kinderen uit eenzelfde gezin kunnen zich volstrekt verschillend ontwikkelen: de een is een bij de dag levende wildebras, terwijl de ander consciëntieus en deugdelijk leeft. Hoe zit dat met druiven? Nou, wel zo’n beetje hetzelfde.. Zo kiezen N. en ik in een restaurant in Epernay na een halfje Champagne voor Sancerre van Henri Bourgeois. Neus in het glas…. wat brandnetels en mineralen. Herkenbaar. Aantrekkelijke en betrouwbare wijn. Een archetypische sauvignon blanc, die je snel herkent als je er bekend mee bent. Toen ik de Sauvageon kocht zei de wijnhandelaar glimlachend: “Aah, de houtgerijpte sauvignon blanc, leuk om in te zetten in proeverijen.” Het is inderdaad een curieus flesje, de wijn uit Limoux heeft een vin de pays d’Oc classificatie. De wijnbouwer Jan Panman is een Nederlander. Hij maakt met zijn Britse vrouw Caryl zowel stille als mousserende wijnen. Deze cuvee is op houten vaten gevinifeerd en niet zo duidelijk herkenbaar als sauvignon blanc. Maar wel… ontzettend lekker, een plezierwijn om zorgeloos van te genieten. Op een Limoux proeverij kwam de wijn goed tot zijn recht: vanille in de neus, veel hout maar ook een milde smaak in de mond, wat bloemig, mineralig en met een bittertje. Niemand herkende de druif en dat bedoelde de wijnhandelaar natuurlijk: dit is een hou-veel-mensen-voor-de-gek-wijn. Limoux eigenheid is nauw gekoppeld aan ligging en klimaat, schreef James Lawther MW in Decanter. De temperatuur is hier lager en de regenval hoger dan in andere delen van de Languedoc. De hoogte speelt ook een rol, de wijngaarden zijn hier geplant op een hoogte van 200 tot 500 meter. En dan is er een snijdende wind, de maritieme bries of de koelere noord-westelijke Tramontane.
DomaineRives-Blanques, 11300 Cépie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten