Ik hou van de
Wijngids van Hugh Johnson. Hij schrijft altijd prettig compact. Die wijngids is
een encyclopedie in het klein. Is een domein van eigenaar veranderd? De gids maakt er melding van. Is een domein al
jaren de weg kwijt. Dan staat dat (prudent) er zeker in. Frankrijk beslaat in
het boek ongeveer een vierde van de omvang, in totaal 100 pagina’s. Héél Noord Afrika
beslaat een halve pagina. Noord Afrika is in de gids Algerije en Marokko. Beide
landen die bezet zijn geweest door Frankrijk. Ooit behoorde Noord Afrika tot de
grootste wijnproducenten van de wereld. Maar nu stelt het zo goed als niets
voor. Marokko heeft ambities, zegt Johnson en trekt ook Franse investeringen
aan.
Les Cellier de
Meknes is de grootste producent van Marokko. Château Roslane is hun topproduct.
Het domein is goed geoutilleerd met oa druivensorteertafels, roestvijstalen
vaten en een enorme kelder voor zowel vaten als flessen. In 1998 is de eerste gecontroleerde
herkomstbenaming uitgeroepen door het Ministerie van Landbouw: AOC Les coteaux
de l’Atlas. Hoe proeft de wijn daarvan? Wijnvriend Just zette Château Roslane 2011
op tafel. Mijn aantekeningen zijn louter positief: rijke geur, ceder, mooie
aandronk, goed concentraat, bitterrijke smaak op de tong (een tikje ongewoon,
daar zou je kunnen determineren dat de wijn niet uit een klassiek wijnland komt),
en ook laurier, mocca en chocolade. Erg mooie wijn van cabernet sauvignon,
merlot en syrah. Op basis van dit glas zou ik zeker zegen: Marokko telt mee in
wijn.
