Peter, ik sta nu bij de wijnboer, heb je interesse in Elzasser wijn? Kijk, dat zijn de betere sms-jes. Mijn zwager. Toffe gozer. Die gaat geregeld met enkele maten motor rijden. In groene streken. Met bochtrijke wegen. Dus ook in de Elzas. En als hij terug is deelt hij de bekommernissen (motordefecten die zelfs met auto-onderdelen worden verholpen, vraag me niet hoe, want ik weet er het fijne niet van maar vind dit al heel knap en overtuigend klinken…) en geluksmomenten (die voor een belangrijk deel bestaan uit edel vocht, zowel bier als wijn, en voedzame, smakelijke maaltijden). De riesling en de gewürztraminer van de wijnboer had ik in het glas gehad. En na enkele sms-jes (wil je niet de pinot gris? Nee, gewurztraminer is uitstekend) ben ik virtueel eigenaar van een doosje wijn gemaakt van door edele rotting aangetaste druiven. Vierduizend flessen (0,5 liter, sucres résiduels 100 g/l) zijn er gemaakt, leert de Guide Hachette. “Doré aux légers reflets verts, ce 2007 associe au nez la rose et les fruits exotiques surmûris (mangue et litchi). Le fruité est très present en bouche ou l’abricot sec, l’orange et l’ananas confits viennet compléter cette palette. Après une attaque fraiche, on découvre une structure puissante concentrée, sans excès de douceur.” Wat kunnen die Fransen het toch altijd mooi verwoorden! De wijn krijgt goudkleuren zonder sporen van ouderdom, de neus is ontzettend fraai, een explosie van complexe geuren: gedroogd Turks fruit en kruiden, ik ruik een marjoraan impressie. De zacht milde aandronk en dan een vooral elegante wijn, harmonieus zonder stroperige concentratie. Perzik is goed herkenbaar. Dit is een uitermate uitgebalanceerde wijn. De wijn kreeg een gouden medaille bij de Gewürztraminer du Monde, in maart 2010 gehouden in Straatsburg. De volgende fles gaat open met mijn zwager. Natuurlijk.
