Domaine des Liards 2000 vieilles vignes, Montlouis

Ik heb een voorliefde voor de chenin blanc druif. Die geeft wijnen die uiteen kunnen lopen van heel droog tot rijk zoet. Het is een beetje een doerak van een wijn druif, want je weet vaak niet precies wat je op de tong kunt verwachten van deze bengel. Vinoloog Udo Göebel is bezig met een scriptie over de druif voor zijn Magister Vini opleiding; vandaag maakt hij melding op zijn blog dat hij de scriptie over een week gaat afronden.  Ik ben reuze benieuwd! De wijn van chenin blanc uit Anjou/Saumur/Touraine heeft de kwaliteit dat hij kan rijpen. Je kunt zo’n fles gerust jaren vergeten in de kelder, dat vind ik fijn. Toen ik voor het eerst wijn kocht om in de kelder weg te leggen, was dat een Montlouis moelleux van Yves Chidaine. Wijnhandelaar Wim Berger maakte mij enthousiast voor deze wijnen. Tot 2000 importeerde hij de wijn op fust, ze werden in Roermond gebotteld. Wim heeft veel verschillende jaargangen in zijn mooie kelders liggen. De 1986 ligt nog altijd in de kelder… en iedere fles die we ervan dronken werd steeds lekkerder. Montlouis ligt bij Tours, tussen de rivieren Cher en de Loire. Vouvray aan de overkant is bekender, de wijnen van Montlouis mineraliger. Deze Montlouis 2000 vieilles vignes van Domaine des Liards komt van een familiedomein van de familie Berger Frères (geen familie van de Nederlandse Bergers). Het domein is sinds vijf generaties in de familie. Er is een aardig youtube filmpje waarin Laurent Berger vertelt over zijn familiedomein, klik HIER. Dit flesje heeft meer dan tien jaar in de kelder gerust, dan is de kans dat de chenin blanc verrassend uit de hoek komt vrij groot. De kleur van de wijn is honinggeel. In de neus ruik ik roomboter, mineraaltonen en hooi. De aandronk is mild, de balans van de wijn werkelijk uitstekend, volstrekt vitaal en met een honingtoets in de afdronk. Een heerlijk glas. Wij dronken deze ene wijn zowel als aperitief, als bij een meloen met parmaham, fussili met een sobere tomatensaus, zoet gepofte paprika en geraspte pecorino… en natuurlijk bij het geitenkaasje daarna. Mijn student-dochter zag crottins, en die laat ze niet liggen. Ze nam dit geitenkaasje ook mee naar Utrecht – ik verkneukel mij al als ik denk aan het gezicht van haar huisgenoten, want dat zijn geen liefhebbers. Deze verstandige  educatieve daad van mijn dochter vervult mij met trots.  

UPDATE 280112: Udo heeft zijn opleiding met goed gevolg afgesloten. Zijn scriptie is te downloaden op  http://www.magistervini.nl/site/Auto_Scripties.php