Het schijnt dat sommige beroemde Bordeaux châteaux in de voorverkoopcampagne 2010 geen fles hebben verkocht. Nou hoeven we daar geen medelijden mee te hebben, ze hebben zelf de prijzen met tientallen procenten verhoogd. Lekker pûh, we kopen niet. Maar zijn er dan goede alternatieven, echte crisiswijnen? Ik ga maar eens te rade bij een Echte Heer. Dat wil zeggen, bij Joost. Marten Toonder heeft enkele boeken geschreven die de tand des tijds werkelijk uitstekend hebben doorstaan. Ik herlas de waarde-ring en de pasmunt. Dat laatste boek lijkt geschreven voor de eurocrisis, maar stamt uit… 1965 (een uiterst beroerd wijnjaar). Gelukkig lopen de verhalen altijd goed af en gaan Heer Bommel en Tom Poes op het eind genieten van een eenvoudige doch voedzame maaltijd. Butler Joost rommelt met de wijnen door Vulgarijnse foezel te decanteren in flessen met dure Grand Cru Classé etiketten. Met uw goedvinden zoeken we een crisiswijn, indien u mij toestaat, in Marokko, een vroegere kolonie van Frankrijk. Zeer betreurenswaardig hebben deze wijnen nauwelijks bekendheid en dientengevolge slaat deze wijn uit achterdehandse gebieden de bodem uit het hart. Vroeger waren het nogal eens wilde wringerds, die de proever ramponeerden. Deze l’Excellence de Bonassia is echter goed te genieten. De ervaren proevers herkennen natuurlijk door een piepklein zoetje zijn Noord-Afrikaanse herkomst. De neus van deze van merlot en cabernet sauvignon gemaakte wijn ruikt naar kersen en die smaak zet zich door in de fluwelig aandoende smaak. Een goede crisiswijn, die niet voor honky-ponky moeten worden gebruikt maar uit de eigen uitmonstering mag worden geschonken. Stemt blijvrolijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten