woensdag 7 augustus 2013

Sinković Téran, Kroatië


Deze curieuze fles is gekocht op een vliegveld en bevat een levensgroot aluminium etiket, een souvenir uit Zagreb. Geen jaartal. Wel heeft de gulle gever het prijsje over het hoofd gezien: 165 kn. Omgerekend iets meer dan twintig euro. De wijnmaker is te vinden op het internet: http://www.sinkovic.hr/en/tko_smo.html De website leert dat de wijnmaker zo’n zeven soorten wijn produceert. Teran is een wijn gemaakt van de Teran druif, zeer geschikt bij harde schapenkaas, ham, vlees en wild. De kleur is helderrood en vrij doorzichtig, de  neus prettig kruidig met pruimen en morelkersen. Een prettige aandronk en goede zuren, daar staat de Teran om bekend. Rondeur in de mond en duidelijke souplesse, prima glas, maar geen hoogvlieger, toch heeft de wijn wat body en kracht. De kracht van een lichtgewicht bodybuilder, kan de lezer zich daar iets bij voorstellen? Er is wat onduidelijkheid over de precieze herkomst van de Teran, er zijn geluiden dat de druif afkomstig is van de Refosco, maar ook tegengeluiden. Ik lees ook dat Slovenen niet kunnen uitstaan dat Kroaten volhouden: de Teran is een druivenras dat in Istrië thuishoort. Ze willen dat Kroaten wordt verboden de naam van die druif op het etiket te zetten. Enfin, wat een gedoe. Zeker is dat de kwaliteit van de wijn in Kroatië de laatste jaren flink is toegenomen. Als ik deze fles ontkurk realiseer is mij ineens nog een witte curieuze witte wijn op de kop te hebben getikt: Graševina Daruvar 2011, ook Kroatisch! Deze witte wijn proeven we meteen mee: kakelverse, frisse neus met wat buxustonen en brandnetel. Hap sap smaak, erg lekker, en zeer uitnodigend, echt zo’n wijn die nadat je het glas hebt neergezet dat glas weer snel wilt oppakken om nóg een slok te nemen. Aangename afdronk ook. Ik kan op de website van de wijnhandelaar waar ik deze wijn kocht niets terugvinden over de herkomst. Het is een aantrekkelijk glas, als ik er kritiek op zou mogen hebben… het is een wijn die niet enorm onderscheidend is van anderen, misschien gebruik gemaakt van gistcellen die algemeen verkrijgbaar zijn? Enfin, lekker glas, maar bij curieuze flesjes horen ook curieuze smaken. De Teran heeft dan toch weer iets meer eigen karakter, vind ik.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten