Waarom bel je niet, vroeg wijnbouwstudente Lisanne In
Montlouis. Ik verontschuldigde me voor mijn beperkte Frans. Nou dat geeft toch
niet, de zonen spreken vast Engels, zei ze. Ik had haar verteld dat mijn emails
aan Rene Mosse voor een bezoek niet werden beantwoord. Enfin, de stoute
schoenen aangetrokken, gebeld… niet opgenomen. Op een doordeweekse dag
besluiten we het erop te wagen en rijden naar St. Lambert de Lattay in Anjou.
Precies op het moment dat we het wijndomein hebben gevonden, draait een grote
bestelwagen naar binnen. Rene Mosse! En ja, we mogen proeven.
De wijnbouwer
blijkt goed Engels te spreken. Hij was in Nederland, Amsterdam, en
daar was het heel koud. Ik koester zulke bezoeken, Lief en ik hebben inmiddels aardig
wat wijnbouwers van naam en faam persoonlijk ontmoet. En pareltjes aan de
kelder toegevoegd.
Deze wijn heeft kleurontwikkeling. En natuurlijk depot dat
vrolijk dansend de hele karaf vult. Mijn wijnvrienden kijken bezorgd, is er een
zeefje nodig? Acht, giet maar in. De geur is genieten, complex. Ik ruik iets
van hooi, appel, bloemen en ook rozen. De wijn heeft goed concentraat en een
verbazingwekkend spel tussen zuur en een pietsie zoet. Heel bijzonder. Een van de topwijnen uit de Anjou, voor wie het wil kennen... een 'acquired' taste.
 |
| Affiche in het proeflokaal... humor! |
Agnes en René Mosse waren jarenlang uitbaters van een
drukbezochte wijnbar in Tours. Zo inspireren wijnbouwers als Jo Pithon en
François Chidaine hen om zelf wijn te gaan maken. Ze bezoeken het
wijnbouwlyceum in Amboise. Daarna werkt René in de Bourgogne en koopt twintig
jaar geleden (1999) het domein in Saint Lambert du Lattay. Ze passen veel
bio-dynamische methodes toe, geen ingrepen in de vinificatie: natuurlijke
gisten gebruiken, niet chaptaliseren, niet aanzuren, geen enzymen of andere
toevoegingen gebruiken, geen klaring. Sulfiet alleen mondjesmaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten