Er zijn wijnen waar je een band mee hebt. Dat heeft vaak een
reden. Zo dronken we Château Gloria Saint Julien bij de geboorte van onze
dochter uit het geboortejaar van mijn vrouw. Château Tertre Rôteboeuf 1990 deed
precies wat we ervan hoopten: we dronken perfectie op een kroonjaar-
verjaardag. Château La Dominique Saint Emilion, buurdomein van Cheval Blanc, ontdekten
we op aanraden van een goede sommelier op de dag dat onze dochter haar
Masterstudie afrondde.
Deze Loirewijn uit Saint Nicolas de Bourgueil kreeg een
mooie bespreking in La Revue du Vin de France en ik reserveerde twaalf flessen
bij het domein. Toen we die gingen afhalen, verzuchtte de wijnbouwer: ze doen
een moord voor deze cuvee in Parijse brasseries. Zo’n uitspraak maakt je extra
gelukkig met die flessen. De wijn was vanaf het begin opmerkelijk en lekker.
Gemaakt van cabernet franc van wijnstokken die 45 tot 65 jaar oud zijn. Van
argilo-calcaire terroir. Deze fles heeft zo’n twaalf jaar in de kelder gelegen,
is nu veertien jaar oud. Mabileu is een
serieuze wijnbouwer. We kwamen er ooit in oogsttijd en zagen de enorm lange
selectietafel waar een tiental medewerkers onregelmatigheden uit de geoogste
druiven haalde. De wijn heeft een ‘rijke’ geur met zowel fruit als mineralen.
Wat kreupelhout, pruimen, een zekere frivoliteit. De balans is adembenemend,
volstrekt levendig, deze wijn heeft ook veel toekomst. De wijn maakt me
emotioneel. Waarschijnlijk zijn die flessen in Parijse brasseries al lang
gedronken… en bereikt de wijn nooit deze perfectie. Weet je wat? Ik check het
even. En jawel… de 2014 Eclipse staat op de kaart van Au Villages desTernes in Parijs. Vijf jaar oud. Er staat wel een 2005 op de kaart, ‘un rareté’, Clos de
Vougeot. Een Loire wijn zo perfect laten rijpen… daar moet je toch een
liefhebberskelder voor hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten