Wijnen en
wijngebieden hebben een reputatie. En dat is een hardnekkig iets. Een wijn
raakt populair en dan moet er meer van gemaakt worden. Dat is het moment dat
mensen die snel geld willen verdienen zich erop storten en vaak matige wijn op
de markt brengen. Zeg maar dag met je reputatie. De top producenten van Cabernet
d’Anjou maken wijnen die “bewaard kunnen worden, zeldzaam zijn en verrukkelijk”,
aldus Hugh Johnson. De Anjou wijnen hebben een negatieve associatie omdat er
precies is gebeurd wat ik hierboven beschrijf. De reputatie van Corbieres is ‘boven
de middelmaat’ tot ‘bekend, gerenommeerd’ staat in Hugh Johnsons Wijngids: het
is de grootsten AC van Languedoc, wijnen zo wild als de omgeving, zonnig en
ruig. Aldus de omschrijving. Deze Corbieres wijn is gemaakt van een blend van
druiven: grenache noir, carignan, mouvedre en syrah. De wijn is geadviseerd bij
voorjaarslam, daslook, crème van cevenne uien, mint-jus en knoflook-aardappel.
Ik denk: Corbieres, dat is wat saai. En vraag naar alternatieven. Dat doen ze
goed bij restaurant Halvemaan; we mogen alternatieven proeven. En dan blijkt de
Corbieres wondermooi: héérlijke kersengeur met chice vanilletonen, rijk en
edel. De Barbera die we ernaast proeven is… ook oke, maar mist de spanning en
brille van de Zuidfranse wijn. Die is verrassend fraai. Moraal? Scheer niet
alle wijnen uit een streek over een kam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten