Deze Bourgogne drink ik bij mijn wijnsociëteit in een proeverij van Claartje. Daar hadden we vorige week een lesje technisch proeven. De bedoeling is om de wijn zo secuur mogelijk te beschrijven via kenmerken die wijzen op balans, lengte, intensiteit, complexiteit en expressie. Deze week lijken die lessen volkomen vergeten als ik in mijn aantekenboekje schrijf: morellenkersen neus, vlinders in een bloementuin. Ik vind het zelf ook wel gek: vlinders in een bloementuin, die ruik je toch niet? De vier woorden staan op papier vóórdat mijn rationele brein kan protesteren. Heel expressieve
geur, goede zuren, prachtige balans met mooie bitters. Ik ruik ook meloen en
wat kardemom. De wijn hangt lang na. Wijnvriend Noël typeert de wijn heel mooi met een paradox: een
forse wijn maar toch licht gebouwd.
Zo zie je maar wát een wijn vermag. Je bedenkt iets dat niet kan... om uiting te geven aan het geluk zo'n fraaie wijn te drinken. De wetenschapper Kahneman heeft beschreven dat ons denken bestaat uit twee systemen. Als er emotie in het spel is, overrulet ons snelle emotionele denksysteem het rationale en trage denksysteem. Wil de lezer er meer over weten, klik dan op deze zin.
Volnay is een klein dorp dat hoog ligt tegen een helling met veel wijngaarden onder het dorp, geklemd tussen Pommard, Monthelie en
Meursault. De grond is hier lichter dan in Pommard en dat is te merken in
de wijn. Volnay is de meest elegante en delicate wijn van de Côte de Beaune.
Ik ken dat Peter en voer vaak ook van dat soort onmeetbare gevoelens in. Bloementuin, sjieke herensociëteitslucht, boerenerf, dennenbos in de zomer.. Het zijn associaties waar je vooral zelf wat mee kunt en die de emotie loepzuiver weten te bevatten.
BeantwoordenVerwijderen