Het is beter te investeren in een goede vriend dan in een dure psychiater. Ik las deze prachtige stelling uit een proefschrift in de krant. En twitterde enthousiast de stelling door. Laura twijfelde geen seconde en stuurde een tweet: Dáárom kreeg je natuurlijk die fijne fles Cuvée des Amis van mij! Met een smiley. Lief hè... reden genoeg om die fles te openen. Ik ben een van de proevers die een zwak heeft voor Nederlandse wijn. Talloze proefvrienden reageren brommerig op onze Vaderlandse trots. Te zuur, te weinig concentraat. Maar ik krijg juist last van een 'weak spot' en zie allerlei gebreken graag door de vingers om mijn romantische idee van Nederlandse wijn te koesteren. Nou om maar meteen duidelijk te zijn: daar is bij deze wijn geen sprake van. Van gebreken. Integendeel. De 2012 werd bij de Nationale Wijnkeuring als één van de beste gekeurd. Ik heb het idee dat de 2010 van dezelfde druiven is gemaakt: Fruhburgunder, Auxerrois en Pinot Blanc. Het is een witte wijn van rode druiven, zei Laura. Dat is te zien aan een paarsachtige zweem in de wijn. De bescheiden neus heeft een associatie met peer. De kwaliteit van deze wijn uit Epen zit in de smaak: die is sappig, opwekkend en heel vriendelijk met een fruitige toon. De wijn heeft een héél aangename balans, als een feinherb uit de Moezel. Wijnmakers Gertje Hahn en Wolfgang Kraus mogen trots zijn. Dit is een verrukkelijk glas. Gedronken bij enkele gebakken plakken aubergine uit eigen tuin en aardappeltjes, snijbonen en gehaktbrood.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten