zondag 13 oktober 2013

SOTSÀS Cuvee 2010 Maso Catanghel, Trento Adige

Dit is géén wijn voor puristen. De wijnbouwer heeft twee druiven gecombineerd die meestal níet samen in een wijn gaan, maar ieder voor zich prima wijnen voortbrengen: sauvignon (beroemd van o.a. Sancerre) en chardonnay (de grondslag voor beroemde witte Bourgogne). De neus ruikt prettig mineralig, de eerste slok laat de mond uitstekend wennen aan wijn, maar geeft nog geen wow gevoel. Pas als ik wat worstjes (pepersalami en droge worst) snij, die oppeuzel en daarna de wijn proef… presenteert de wijn zich ineens véél beter. Ik moet denken aan wijnvriend Hans, een van de grootste puristen die ik ken als het gaat om wijnproeven. Wijn moet objectief worden beoordeeld, is zijn visie. En dat doe je zónder allerlei omstandigheden mee te wegen. Als ik een wijn betitel als ‘terraswijn’ of ‘eetwijn’ fronst Hans de wenkbrauwen en.. kan ik het commentaar dat hij gaat geven dromen. Deze wijn is dus een eetwijn. De SOTSÀS cuvee heeft een neutrale smaak met prettige zuren. Zuren die prettig de mond schoonspoelen, die  worstjes extra goed doen smaken. Dit domein in Civezzano heeft wijngaarden die op een hoogte van 450 meter liggen, gronden met klein en kalk. De wijnstokken liggen op zuidoost hellingen. Dit is een elegante wijn uit de Dolomieten.  

donderdag 10 oktober 2013

You fuck my wine?!, Vin de France, Fabien Jouves

Wijnbouwers hebben vaak enorm de pest aan regels. Wat dat betreft onderscheiden zij zich niet van andere ondernemers. In Frankrijk bestaat een systeem van  regels waarbij onder meer druivensoorten en rendementen worden voorgeschreven. Fabien Jouves maakt wijn in Cahors, maar daar is de Jurançon Noir druif niet toegestaan. Deze druif heeft niets te maken met het gelijknamige gebied – en dat is best verwarrend. Ammehoela met de regels, heeft Fabien gedacht, ik maak er toch een lekkere wijn van. De druif Jurançon Noir is een kruising van Malbec en Folle Blanche. In het algemeen is de wijn ervan vrij licht, maar Fabien Jouves zorgt voor goed concentraat. Handgeplukt. Zes maanden rijping op betonnen cuves en houten vaten. De wijn is natuurlijk gemaakt en érg lekker, met schitterende kersenassociaties en wat chocolade in de smaak. Je mag mij wakker maken voor deze Vin De France. Een uiterst curieus flesje.
 

dinsdag 8 oktober 2013

Le Coq Frisé 2010 Cuvée des Amis, Limburg

Het is beter te investeren in een goede vriend dan in een dure psychiater. Ik las deze prachtige stelling uit een proefschrift in de krant. En twitterde enthousiast de stelling door. Laura twijfelde geen seconde en stuurde een tweet: Dáárom kreeg je natuurlijk die fijne fles Cuvée des Amis van mij! Met een smiley. Lief hè...  reden genoeg om die fles te openen. Ik ben een van de proevers die een zwak heeft voor Nederlandse wijn. Talloze proefvrienden reageren brommerig op onze Vaderlandse trots. Te zuur, te weinig concentraat. Maar ik krijg juist last van een 'weak spot' en zie allerlei gebreken graag door de vingers om mijn romantische idee van Nederlandse wijn te koesteren. Nou om maar meteen duidelijk te zijn: daar is bij deze wijn geen sprake van. Van gebreken. Integendeel. De 2012 werd bij de Nationale Wijnkeuring als één van de beste gekeurd. Ik heb het idee dat de 2010 van dezelfde druiven is gemaakt: Fruhburgunder,  Auxerrois en Pinot Blanc. Het is een witte wijn van rode druiven, zei Laura. Dat is te zien aan een paarsachtige zweem in de wijn. De bescheiden neus heeft een associatie met peer. De kwaliteit van deze wijn uit Epen zit in de smaak: die is sappig, opwekkend en heel vriendelijk met een fruitige toon. De wijn heeft een héél aangename balans, als een feinherb uit de Moezel. Wijnmakers Gertje Hahn en Wolfgang Kraus mogen trots zijn. Dit is een verrukkelijk glas. Gedronken bij enkele gebakken plakken aubergine uit eigen tuin en aardappeltjes, snijbonen en gehaktbrood.
 

vrijdag 4 oktober 2013

Eva’s Chardonnay 2011 Washington State, Charles Smith Wines, Columbia Valley

Het is mij een raadsel waarom een wijnbouwer ons eraan wil herinneren: de zondige hap uit de appel. En toch is dat precies wat Charles Smith doet. Tussen de bloemetjes op de voorkant, staat de appel uit het paradijs… met een hap eruit. En die dekselse slang die Eva verleidde staat op het achteretiket! Hele frisse appeltjes zitten ook in de neus van de wijn. De smaak is vief en opwekkend, maar in de nasmaak zit (en dat kan niemand met gezond verstand verwonderen….) een piepklein bittertje.