De
kookschrijver die ik het meest bewonder. Philip Mechanicus. Ik lees hem al
sinds mijn studententijd. Daar sta je niet zo bij stil. Tot oud klasgenoot
Hedwig mij vertelde over het boek dat ik haar ooit cadeau gaf. En mij liet
lezen wat ik erin schreef. Het boek met kookessays heeft als titel: Het lot van
de oester. Met op de voorkant een blote vrouw met samengeprangde borsten. Waarop een oester. Want
het lot van de oester is om zó gegeten te worden. Ik weet niet of Hedwig zag
dat ik wat kleurde, iets voelde van de gêne die ik dertig jaar later voel… want
zo’n boek geef je toch niet cadeau aan een klasgenote? Maar
ik deed het wel. Enthousiast over de springerige associaties, het
onconventionele van Mechanicus. Later ging ik met Lief naar een lezing die
Philip gaf in 1990 bij een Studium Generale. Hij was zijn tijd ver vooruit,
liet gefrituurde insecten proeven. Daar signeerde hij ook een boek over kookkunst
in Nederland: “Soms vind je het beste bij de Slegte, soms kost het geld. Geluk
ermee.” Enfin, mijn held. Heeft nu een prachtige overzichtsexpositie in hetJoods Historisch Museum in Amsterdam. Nog te bezoeken tot 27 oktober. Ik tipte
mijn dochter. En die stuurde een enthousiaste sms: een waanzinnige
tentoonstelling, inderdaad. Ik kreeg van haar voor mijn verjaardag de graphic
novel Jeruzalem van Guy Delisle. Die mij nu veel leesplezier geeft. Perfect cadeau,
klein geluk. Dat boek maakt dit verhaal rond. Al die associaties komen boven na
het drinken van deze koshere wijn, uit de Golan vlakte. Gemaakt van de Bordeaux
druiven cabernet sauvignon, cabernet franc, merlot, malbec en petit verdot.
Niks mis met dit glas, een hele soepele en gemakkelijke wijn, maar niet spannend.
Ik vind Château Musar uit Libanon vele malen interessanter. Dat curieuze flesje
komt nog wel op dit blog. Bezoek de fraaie fototentoonstelling in het JHM, beste
lezer. Je kunt daar ook uitstekend lunchen. Een knipoog naar de hemel, voor
Philip!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten