zondag 4 augustus 2019

Noble One 2001 De Bortoli Hunter Valley Australië


Ode aan de druif semillon. Die is tot nu toe één keer genoemd op dit curieuze druifjes blog, als druif voor Sauternes, vijf jaar geleden. Hoog tijd om er nu de aandacht eens op te richten. Noble One is gemaakt van semillon. En komt van de Hunter Valley uit Australië (dat land staat ook nog niet op deze blog). 

Oz Clarke beschrijft uiterst vervelende omstandigheden in Hunter Valley ten noorden van Sydney in Australië, waar semillon al sinds begin 19e eeuw staat aangeplant. Tropische stormen spoelden goede bodemsoorten weg. Subtropische hitte in de zomer. Frequente droogte in de winter. Net voor dat de “ongelukkige druiven rijp zijn, stuurt de natuur tropische cyclonen langs de kust. Maar in de jaren dat de natuur verschrikkelijke dingen doet en het alcoholpercentage van de wijn nauwelijks negen of tien bedraagt, als de trossen geoogst worden om de oogst te redden, is het resultaat – als u tien jaar geduld hebt om de wijn te laten  rijpen – een van de beste witte wijnen.” 

Noble One proefde ik in 2014 voor het eerst, toen wijnvriend Berry Noble One 2008 naast Château Coutet 2003 schonk bij een blindproeverij. Beide wijnen zijn gemaakt van sémillon die is aangetast door de edele rotting. De Sauternes werd weggeblazen door de Australische wijn met rabarber en perzik in de neus, honing vooral, en een ongelofelijk perfecte balans. Mijn aantekeningen van toen: het is niet alleen nectar op de tong (veel zoet) maar zuren die de wijn een jeugdig elan, wat gepaste overmoed geven: frisse, filmende smaak met wat amandel in de mond, geweldige zoet/zuur verhouding. Een maand of drie geleden kreeg ik na een proeverij een zoete wijn in het glas, met de vraag: wát is dit? Ik dacht aan een Moezel Beerenauslese. Maar het was Noble One 2009. 

Toen ik de jaargang 2001 op de wijnkaart zag staan – ook nog met een vriendelijke prijs – twijfelde ik niet: die willen we graag proeven. De sommelier gaf aan dat de wijn vrijwel nooit wordt gekozen. Het zien van een diepe donkere mahoniekleur maakte al spijtgevoelens bij mij los: oef, grote kans dat deze wijn niet meer drinkbaar is? En dan moet je ook nog eens protesteren… Geen fijn vooruitzicht. Wel, ik zat er compleet naast… De wijn is excellent. Heel prominent abrikoos in de geur. Ingetogen zoet in de uiterst gebalanceerde smaak, een waar genot om te drinken, deze 18 jaar oude dessertwijn. Zoals gezegd: Ode aan semillon.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten