Fitz-Ritter 2002 Rüdesheimer Cabernet Dorsa

Om maar met de deur in huis te vallen: deze wijn uit de Pfalz staat in de top 3 van de allermooiste Duitse rode wijn die ik ooit dronk. Vrij donkere kleur met nauwelijks evolutie. En de wijn is toch al tien jaar oud. Zo’n overheerlijke adelijke en rijke neus met cederhout, kruiden en laurier. Ruik je dit blind, dan is Duitsland  wel het laatste waar je aan denkt.  Volronde aandronk met sap, kersensap. Nog een duidelijke <bite>, tannines. Dit is een strenge wijn – and I love it. N. zegt dat de wijn al een ‘vriendje’ is, haar manier om aan te geven dat ze de wijn waardeert en dat er zachte souplesse en rondeur aanwezig is. Toch vind ik het een pittig glas. En gewoon extreem lekker. De wijn blijft bovendien lang hangen, zo’n afdronk is altijd een prima teken. Prima druif, die cabernet dorsa...

Quarz 2010, Cantina Terlan, Trento Alto Adige

Wijn  gemaakt van sauvignon, opbrengst 42 hl/ha. Met de hand geoogst, druiven geselecteerd, daarna zijn de druiventrossen als geheel geperst, de fermentatie vindt plaats onder temperatuur-gecontroleerde omstandigheden. De helft van de wijn is gelagerd op roestvrijstaal, de helft heeft negen maanden op houten fusten gerijpt. Uiteindelijk is een blend gemaakt in mei, om de wijn in augustus 2009 op fles te brengen. “Dit is de mooiste witte wijn uit Italië”, zegt Bertram van Zwol resoluut. En terwijl ik de fles al in mijn hand heb, gaat de kurkentrekker in de hals en de kurk eruit. Proeven! En ja hoor: die karakteristieke neus van sauvignon, zeer expressief, een neus van brandnetel en kruisbes. Elegante finesse. Sap, van dat sap waardoor ik meteen een nieuwe slok wil drinken, en dat noem ik hap sap! Zou blind geproefd zó voor een Pouilly Fumé kunnen doorgaan – een hele goede dan. Ik neem meteen nog een flesje als Bertram aangeeft dat de wijn kan rijpen. “Ik dronk 1995 onlangs en die was springlevend.” Kijk, daar hou ik van. 

Wijn gekocht bij Henri Bloems Vinotheek, Breda

Website van het domein: http://www.cantina-terlano.com/en/

 

Terre di San Leonardo 2007, Vignetti delle Dolomiti igt, Marchese Carlo Guerrieri Gonzaga

Heb je ook flesjes van curieuze druiven?, vraag ik. Ehhm, nee, eigenlijk alleen van bekende druiven. Maar probeer dit eens, dit is een curieuze herkomst: vignetti delle dolomiti. Deze wijn is gemaakt van een Bordeaux blend van druiven, zegt de wijnhandelaar. Zo gezegd, zo gedaan. En ik drink deze wijn aan het begin van een lang weekend, bij een gegrilld eendeborstfilet  en zuurkoolstampotje. De wijn toont zich ‘een vriendje’ zoals mijn Lief dat noemt. Soepel, harmonieus, prettig, goed doordrinkbaar. Neus met een vleug laurier en wat pruimen. Dit is een lekker glas, nu vijf jaar oud, een plezierwijn. De wijn heeft gerijpt op grote fusten van slavonisch eikenhout (80% van de druiven, 18 maanden) en het resterende deel op kleine fusten van Frans eikenhout (6 maanden). Dat hout is werkelijk perfect gedoseerd en stoort geen millimeter. Het doet mij terugdenken aan mijn eerste eigen proeverij – eenentwintig jaar terug – bij de wijnsociëteit. Ik had toen een Italiaanse wijn van een Bordeaux blend naast een Bordeaux gezet. En verhip… die rode wijn werd feilloos gedetermineerd: klassieke druiven maar dan uit Italië. Het maakte dat ik met ontzag naar de proevers in het gezelschap opkeek.