Amerika heeft zo’n 228.000 hectares wijngaarden. Dat is nét
iets meer dan de wijngaarden in Portugal. Méér dan Argentinië, Chili en
Australië hoewel we de wijnen uit die landen hier veel vaker zien. Ik heb maar
aan enkele wijnen uit de States echt goede herinneringen. Zoals aan de cabernet
sauvignon van Monte Bello Ridge. De zinfandel kan me best wel bekoren, maar is
geen wijn die zovéél indruk maakt dat je de wijn echt blijft onthouden. Als ik
het goed heb, is dit domein ook méér bekend van andere druiven, maar heeft de
eigenaar een zekere voorliefde voor zinfandel waardoor ook hiervan altijd wijn
wordt gemaakt. Ik zette de wijn in een blindproeverij voor aan wijnvrienden. Ik
ruik enorm veel kersen, de wijn is krachtig al stoort de hoge alcoholgraad
(14,6) helemaal niet… Dat wijst op vakmanschap, wat mij betreft. De wijn heeft
een lichte zoet-toets die veel mensen zal plezieren. De wijn mist echte diepte
of complexiteit. Een ongecompliceerde vriend waarmee je een fijn cafebezoek
beleeft. Niet één waarmee je diepere ideeën deelt en waarmee je nieuwe
inzichten krijgt. Fijn glas voor gure avonden, bij een haardvuur of na een
herfstboswandeling.
