Het is het eind van de proeverij avond. Wijnvriend Eric komt met een enorme doos binnen. Een magnum (dubbele fles)? Nee, de fles die eruit komt is klein, sierlijk en elegant. En zonder etiket. De keren dat ik wijn dronk uit een niet geëtiketteerde fles was dat vaak een fles die een wijnboer meegaf na een bezoek. Dat zijn altijd interessante flessen. En deze fles is even interessant als curieus! Voorzichtig schenken we een klein laagje wijn in het glas, die komt stroperig uit de fles. Het is een mahonie kleur, de kleur van wat oudere houten meubels. De geur is verrassend fris, je ruikt als het ware de druif nog. Is het een muscat? De wijn proeft zoet maar met een enorme hoge zuurgraad. En een ongelofelijke balans. De wijn is adembenemend. Het is met afstand de allermooiste wijn die ik ooit uit Slovenië heb gedronken. Een fantastisch mooi einde van de proeverij.
